Misschien kennen mensen van mijn leeftijd de Vrekkenkrant, vakblad voor de spaarzame kant van Nederland. Het kan ook toeval zijn dat ik daar begin jaren negentig als student mee in aanraking kwam. Sociale mediakanalen bestonden destijds natuurlijk nog niet, maar in mijn herinnering was het een spraakmakende publicatie waar lacherig over werd gedaan. Toen ik vorig voorjaar bedacht dat ik misschien iets over minimalisme wilde schrijven en zag dat NRC de twee oprichters had geïnterviewd, klikte ik dan ook meteen op de link ‘Geld overhouden geeft iedereen een kick’.
Voor wie benieuwd is of zich afvraagt waar ik het in hemelsnaam over heb, lees indien mogelijk (i.v.m. betaalmuur) het interview met ‘spaargoeroes’ Hanneke van Veen en Rob van Eeden, of bekijk via Van Veens blog hun archief, dat tegenwoordig zelfs op YouTube staat. Dat heb ik tot mijn eigen verbazing overigens (nog) niet gedaan;* ik vermoed dat ik mijn nostalgische beeld van de Vrekkenkrant in stand wil houden. Tijdens het rondstruinen op internet ontdekte ik wel dat de website www.genoeg.nl de digitale opvolger is. Raar genoeg stond die ook al niet bij mijn bladwijzers, hoewel ik zeker weet dat ik de site een tijd geleden regelmatig bezocht.
Zoals ik al meldde in mijn allereerste blogpost raadde de Vrekkenkrant mensen niet aan om koffiefilters te drogen en opnieuw te gebruiken of condooms te gaan uitspoelen (deze broodje-aapverhalen herinner ik me van destijds nog), maar stonden er tips in waar groene en/of minimalistische influencers van nu nog een puntje aan kunnen zuigen. En dat in een tijd dat woorden als minimalisme, consuminderen, upcycling en Marie Kondo’en nog niet bestonden. Maar ja, toen waren er ook nog geen Actions en H&M’s.
Een collega zei tot mijn hilariteit laatst dat deze site ook ‘Het vriendelijke vrekje’ had kunnen heten. De volgende alinea’s vallen wat mij betreft onder het kopje Bespaarbeest. En omdat mijn primaire meelezer me heeft gewaarschuwd dat ik niet belerend moet overkomen, valt dit dus niet in de categorie ‘gooi tips op me’.
WATER
Ik had dit stukje al geschreven toen waterbedrijf Vitens uitgerekend vandaag met de oproep kwam om zo zuinig mogelijk te zijn met water. Het verbruik zou nu veel mensen thuiszitten flink zijn gestegen. (Vast ook door het mooie weer en al het handen wassen, voeg ik daaraan toe).
Voordat ik ga douchen vang ik het koude water op en gebruik dat later voor de planten of om de wc door te spoelen. Dat doe ik vaak ook met spoelwater in de keuken (bij het wassen van groente bijvoorbeeld). Of je met al dat handen wassen van nu dat water beter meteen kunt laten wegspoelen, daar doe ik liever even geen uitspraken over. Ik geef direct toe dat ik water besparen soms iets te ver doorvoer, maar omdat ik toch meestal alleen ben, is een emmer bij de gootsteen niet al te onhandig. Ik besefte daardoor opeens hoeveel schoon drinkwater er op één dag alleen al in mijn keukentje door de afvoer spoelt. Mijn waterrekening is bovendien behoorlijk gedaald (van 14 naar 7 m³ op jaarbasis), maar dat kan ook komen doordat ik veel korter ben gaan douchen én een waterbesparende douchekop heb. Die laatste heb ik, net als mijn fluitketel, gekregen van iemand die hem over had.
Ik heb dus geen snelkoker, en dat is geen bewuste keuze vanuit het idee dat die veel stroom vreet. Leeswaarschuwing: hier volgt een voorbeeld van vast idioot klinkend en tijdrovend gedrag, dat ik bovendien niet wetenschappelijk heb getest. Ik vul de ketel niet in één keer met veel water, maar wacht steeds even tot het water erin warm is geworden. Voor mijn gevoel kookt het dan sneller dan als je meteen ál het (thee)water opzet. Tel uit uw (gas)winst. Voor mij is dit bovendien een mindfulness-momentje. Even weg van mijn laptop, voor me uit staren zoals een poes op de vensterbank, even het aanrecht opruimen, op één been gaan staan om mijn core te trainen… Ja, ook dát gebeurt allemaal in huize Stille kat. Over de noodzaak van zen-momentjes heb ik trouwens later nog het een ander te melden. Net zoals over minder moeten en meer mogen.
Want soms vraag ik me weleens af waarom ik dit nou allemaal doe. Drinkwater is relatief goedkoop, dus in mijn portemonnee merk ik het niet direct. Ik heb geen kinderen, geen auto, vlieg bijna nooit meer – moet ik het milieu echt nog extra redden? Toevallig kreeg ik een week geleden dit van waterbedrijf Evides: ‘Het drinkwaterverbruik in Nederland neemt langzaam toe. Consumenten verbruiken over het algemeen meer water dan ze zelf door hebben. De economische groei draagt hieraan bij, maar ook de klimaatverandering is van invloed.’ Ik krijg geen karmapunten van Evides, maar misschien geeft al dat besparen me ergens toch een kick? Maak ik misschien fijne stofjes aan door dit zo aan te pakken? Andere mensen maken endorfines aan door te gaan hardlopen, ik misschien wel door minder water en gas te verbruiken.
*Ik merk sinds dit hele corona-gebeuren dat ik 1. ongeconcentreerder ben, in alles (ik laat in de keuken bijvoorbeeld veel vaker iets uit mijn klauwen vallen, 2. dat mijn to-dolijst alleen maar langer wordt, 3. dat ik vaker op idioot vroege tijdstippen wakker word. Mijn theorie is dat het iets te maken heeft met de amygdala (het deel van de hersenen dat angst reguleert). En de Stille kat valt in herhaling, maar ook daarover later meer.
volgens mij laat je de broer/zus nu ver achter je!
Water opvangen vind ik helemaal niet zo raar hoor. Ik denk er ook vaak aan bij drinken uit de kraan: daarbij verdwijnt 90% van het water direct in het riool. Een glas erbij pakken is nu ook weer niet zó moeilijk.
De wasbak op de foto (maar helaas zonder de zwarte kat Mila) is tegenwoordig getuige van een aangename vorm van vrekkigheid, tevens milieuvriendelijkheid: ik scheer me al een maand of vijf weer met echte ouderwetse scheermesjes. Veel goedkoper, geen microgram plastic erbij, en opmerkelijk genoeg ook veel fijner (gladder) dan al die hightech verzinsels met vier mesjes op een rij.