Auteur: Annoesjka

Geplaatst op

Worsteling

Ik ben niet iemand die een vlammend antiracismebetoog kan schrijven. Dit stukje kostte me bijvoorbeeld weer eens te veel tijd. Maar met wat er nu gaande is in de wereld, terwijl er tegelijkertijd ook nog steeds een griepachtig virusje rondwaart, voelt een navelstaarderig spiritueel stukje of een reeksje praktische wenken over slaap even wat minder dringend. Terwijl op mijn Instagram de een op de Erasmusbrug demonstreert, geniet de ander van een biertje op het strand. Ik wil hier geen zwart vlak posten, maar toch iets proberen te zeggen.

Omdat ik mijn medemens soms echt niet meer snap en onmacht voel. Omdat ik aan het begin van deze pandemie héél even dacht dat bepaalde dingen in onze maatschappij een klein beetje ten goede zouden veranderen. [Lees verder]

Geplaatst op

Wees wat liever & milder voor jezelf

Ik had eerst nog een vervolgstukje over gewoonten willen schrijven, maar er kwam iets tussen. Te weten: Acceptance and Commitment Therapy (ACT) via Psychologie Magazine en Krishnamurti via een mailtje van een vriendin. Vandaar deze gedachten over zelfcompassie aan de hand van de bekende oefening ‘schrijf je jongere zelf een brief’.

Meteen toch ook nog een leeswijzer voor dit blog: ik bedoel veel dingen ironischer dan ze misschien overkomen. En mocht ik als een serieuze tobber klinken: dat valt echt reuze mee, zei Martin laatst nog.

Ik zou de Annoesjka van vroeger aanraden een paar boeken te lezen, waaronder Stoppen met pleasen van Andrea Mathews, Brené Browns De kracht van kwetsbaarheid en Benjamin Hoffs The Tao of Pooh.  [Lees verder]

Geplaatst op

Wel of geen chocola vandaag

Het is inmiddels al middag. Ik begon de dag met allerlei goede voornemens, die ik me gisteravond deels had ingeprent. Alleen krijg ik nog geen schouderklopje van mezelf. Want ik heb om te beginnen geen ochtendyoga gedaan. Ik had weer eens een goed filmpje zien voorbijkomen en ik pakte voor het slapengaan als extra visueel geheugensteuntje mijn ene yogaboek uit de kast.

Alleen werkte dat dus niet. Het zit wel in mijn systeem om ’s ochtends uit te kijken naar koffie en daarna pak ik ook graag mijn mobieltje, maar yoga heeft het nog lang niet zover geschopt. Goed, boeiuh, zou ik kunnen denken als ik wat jonger was geweest.* [Lees verder]

Geplaatst op

Komt Klaas Vaak vanavond wel of niet langs?

Voor mijn gevoel heb ik jarenlang slecht geslapen. Dan heb ik het niet over een paar nachten achter elkaar te kort slapen of steevast doodmoe wakker worden door de wekker. Nee, slecht slapen in de zin dat het mijn functioneren en stemming negatief beïnvloedde. Toen ik het er laatst met iemand over had, wist ik tot mijn verbazing niet eens meer of het nou werkelijk wel écht zo lang had geduurd. Had ik het niet zwaar overschat omdat het voor mij een trauma is geworden? Dat woord ’trauma’ gebruik ik overigens niet licht. Hoe dan ook vermoed ik dat slapen voor mij altijd een teer punt zal blijven en dat ik de angst voor het wakker liggen nooit meer helemaal kwijtraak. [Lees verder]

Geplaatst op

Corona faits divers

Zoals ik hier al eerder schreef, was ik aan het begin van dit hele gebeuren niet van het kamp ‘het is maar een griepje’. Nu, ruim anderhalve maand later, erger ik me steeds meer aan de berichten over de drukke winkelstraten en zie ik met lede ogen aan dat buurtgenoten hun normale leven weer lijken te hebben opgepakt – en dan heb ik het niet eens zozeer over de schuurmachines op zondagochtend. In mijn wijk zijn meerdere grote bouwprojecten en ik heb deze week op het punt gestaan de gemeente te vragen onderzoek te doen naar coronabesmettingen onder bouwvakkers. Ze houden geen afstand, kunnen niet erg vaak hun handen wassen en er werken zo te zien ook best wat mannen uit een risicogroep tussen. [Lees verder]

Geplaatst op

Meisjes houden van bloemen

Ik was vroeger een bloemenmeisje. Op vakanties in Friesland liep ik met een plantengids rond, ik droogde bloemen in speciaal daarvoor bestemde schetsboeken met vloeipapier en maakte na school bloemenheksensoep met vriendinnetjes. Ik had plakboeken van Jacq P. Thijsse en bladerde eindeloos door de mooi geïllustreerde Flower Fairies-boekjes van Cicely Mary Baker. (Sorry dat het nu misschien klinkt alsof ik vóór de Tweede Wereldoorlog ben opgegroeid.) Toen ik laatst onder de douche over dit blogstukje stond na te denken kwamen de beelden van Holly Hobbie en Sarah Kay opeens ook weer terug. (Ik was trouwens meer een Holly- dan een Sarah-meisje; geen idee waarom.) [Lees verder]

Geplaatst op

Het bruidssyndroom (2)

Ingrid Fetell Lee, die ik hier al eerder heb genoemd, wijdt in haar boek Vrolijkheid een hoofdstuk aan feestvieren en rituelen. Het allerbelangrijkste aan zulke momenten is de verbondenheid en het samenzijn, iets waar we door covid-19 waarschijnlijk steeds meer naar snakken. Bruiloften zijn natuurlijk bij uitstek voorbeelden van al het moois en fijns dat gezamenlijke ceremonies kunnen oproepen. Lee geeft het voorbeeld van corsages en bijpassende kleding van bruidsmeisjes als voorbeeld van hoe zo’n gevoel van saamhorigheid wordt versterkt. Voetbalshirts en -sjaals werken misschien ook wel op die manier. Bij grote bijeenkomsten kan er zelfs een euforisch gevoel van saamhorigheid ontstaan. [Lees verder]

Geplaatst op

Het bruidssyndroom (1)

We zouden vandaag trouwen. Allebei voor de tweede en hopelijk laatste keer. Alleen toen kwam corona, en de (al dan niet intelligente) lockdown van Nederland en Frankrijk. Maar goed, we hadden toch geen sprookjesbruiloft met een paar honderd van onze beste vrienden gepland, dus we hebben de datum gewoon verplaatst.

Leeswaarschuwing: dit worden geen rozewolkstukjes, maar eerder twee minitirades. Ik schreef een tijdje geleden in een mail aan mijn verloofde, Martin dus: ‘Flikker toch op met dat bruidsgedoe!’ Dat was niet aan hem gericht, en dat is geen standaardtaal voor mij, maar had te maken met de zoveelste vraag over wat ik op De Grote Dag zou dragen. [Lees verder]

Geplaatst op

De Vrekkenkrant – consuminderen avant la lettre

Misschien kennen mensen van mijn leeftijd de Vrekkenkrant, vakblad voor de spaarzame kant van Nederland. Het kan ook toeval zijn dat ik daar begin jaren negentig als student mee in aanraking kwam. Sociale mediakanalen bestonden destijds natuurlijk nog niet, maar in mijn herinnering was het een spraakmakende publicatie waar lacherig over werd gedaan. Toen ik vorig voorjaar bedacht dat ik misschien iets over minimalisme wilde schrijven en zag dat NRC de twee oprichters had geïnterviewd, klikte ik dan ook meteen op de link ‘Geld overhouden geeft iedereen een kick’.

Voor wie benieuwd is of zich afvraagt waar ik het in hemelsnaam over heb, lees indien mogelijk (i.v.m. [Lees verder]

Geplaatst op

Nieuwe gewoonten kweken (2)

Weer eens geheel toevallig kreeg ik vlak nadat ik mijn vorige stuk over nieuwe gewoonten had geschreven een nieuwsbrief van Gretchen Rubin over goede voornemens juist in deze tijd. Ze sloot af met: ‘We can accept ourselves and be kind to ourselves, and also expect more from ourselves, as we all struggle to get through this difficult, unprecedented crisis.’

Net als 1 januari kan dit namelijk een geschikt moment zijn om met een schone lei te beginnen, omdat vaste routines voor veel mensen toch al in meer of mindere mate overhoop zijn gegooid door het sluiten van scholen en het wegvallen van werk. [Lees verder]