Bericht

Geplaatst op

Perfectionist? Moi?

prepping for photo exposition martin de Haan

Twee jaar geleden had ik als een van mijn kerncompetenties (ahum) bij mijn LinkedIn-profiel staan dat ik een perfectionist was. Ik dacht dat ook echt. Toen ik net met mijn blog was begonnen, zei de vriendin die me het langst kent dat ze het goed vond dat ik ondanks mijn perfectionisme toch die stap had durven zetten. Volgens mij bedoelde ze daarmee niet dat de site een slordig zooitje was. Blijkbaar heb ik zelfs mensen die me erg goed kennen wijsgemaakt dat ik een perfectionist ben…

Een tijd geleden zei Martin namelijk een keer en passant: ‘Jij een perfectionist? Hoe kom je daarbij?’ [Lees verder]

Geplaatst op

Habits (1)

This blog post is in English and an experiment. I had to translate it for a job application and didn’t want to leave it lying around. (All that sweat, what a waste; I didn’t get past the first round.) For Dutch readers: you’ve already read this one.

Changing bad habits is incredibly difficult – and I’m paraphrasing pretty much all the experts who know what they’re talking about. This blog was initially set up because I intended to write about minimalism related issues. But if you want to contribute something to the environment and/or your savings account, it’s useful to know how to grow a new habit or break an old one. [Lees verder]

Geplaatst op

Mondkapjesland of blotesnoetenland

Voor de taalliefhebbers verwijs ik meteen even naar deze pagina, waar ik bovenstaande woorden las.

Ik begon weken geleden in de Bourgogne aan een blogstukje over de lange internationale treinreis en mijn ervaringen en indruk van dat verplichte mondkapje in verschillende landen. Bij thuiskomst in Nederland viel ik meteen met mijn neus in de boter, want het was nu eens niet Zwarte Piet maar (merkwaardig genoeg?) juist dit lapje stof dat hier tot een tweedeling leidt. De deskundigen, inclusief de zestien miljoen tot virologen omgeschoolde bondscoachen die ons land tegenwoordig telt, buitelen over elkaar heen over het al dan niet wetenschappelijke bewijs dat het dragen van mondkapjes besmettingen voorkomt. [Lees verder]

Geplaatst op

Schrijfstress

Er zit een blogstukje in de pijplijn, maar ik ben ook met wat andere schrijfsels bezig, waaronder tikken voor centen, dus hierbij alleen knuffelkatje Lançai (als kitten) en een citaat van Ralph Ellison (uit Gretchen Rubins nieuwsbrief ‘Moment of Happiness’).

‘The act of writing requires a constant plunging back into the shadow of the past where time hovers ghostlike.’ 

Geplaatst op

‘Slaap is de beste meditatie’*

Twee thema’s waarover ik op dit blog vooral wilde schrijven, minimalisme in brede zin en psychologische inzichten, stelden me de afgelopen weken nogal op de proef. Want 1, wat ik ook doe, de bedragen op de boodschappenbonnetjes blijven hoger dan pakweg een halfjaar geleden. (Ik koop nog steeds vooral aanbiedingen en ben niet anders gaan eten. Het kan evenmin de BTW zijn, want die werd in januari al verhoogd.) En punt 2 was een veelomvattender tegenvaller. Ik kwam er namelijk achter dat alle adviezen en praatjes waar ik vriendinnen mee probeer te helpen als ze zich somber voelen, geen ene moer helpen als je je echt somber voelt. [Lees verder]

Geplaatst op

Uitersten

Eigenlijk wilde ik alleen het begin van dit stuk schrijven. Maar omdat het tweede deel nu overheerst, en omdat ik niet doe aan het blije kijk-mij-eens-gelukkig-zijn-imago van mensen op sociale media, ditmaal een blogstukje over uitersten.

Hoogtepunt

We zijn vorige week maandag getrouwd! Gratis en voor niks op maandagochtend. Met twee lieve getuigen (twee psychologen ook nog eens – toeval?) en een ambtenaar van de burgerlijke stand die de tien minuten ruim overschreed en er echt iets van maakte.

Martin was zondag zonder enig probleem twee officieel nog gesloten grenzen gepasseerd in zijn huurauto, had zijn oude vader in Middelburg onderweg even opgevrolijkt en kwam ’s avonds naar mij toe. [Lees verder]

Geplaatst op

Worsteling

Ik ben niet iemand die een vlammend antiracismebetoog kan schrijven. Dit stukje kostte me bijvoorbeeld weer eens te veel tijd. Maar met wat er nu gaande is in de wereld, terwijl er tegelijkertijd ook nog steeds een griepachtig virusje rondwaart, voelt een navelstaarderig spiritueel stukje of een reeksje praktische wenken over slaap even wat minder dringend. Terwijl op mijn Instagram de een op de Erasmusbrug demonstreert, geniet de ander van een biertje op het strand. Ik wil hier geen zwart vlak posten, maar toch iets proberen te zeggen.

Omdat ik mijn medemens soms echt niet meer snap en onmacht voel. Omdat ik aan het begin van deze pandemie héél even dacht dat bepaalde dingen in onze maatschappij een klein beetje ten goede zouden veranderen. [Lees verder]

Geplaatst op

Wees wat liever & milder voor jezelf

Ik had eerst nog een vervolgstukje over gewoonten willen schrijven, maar er kwam iets tussen. Te weten: Acceptance and Commitment Therapy (ACT) via Psychologie Magazine en Krishnamurti via een mailtje van een vriendin. Vandaar deze gedachten over zelfcompassie aan de hand van de bekende oefening ‘schrijf je jongere zelf een brief’.

Meteen toch ook nog een leeswijzer voor dit blog: ik bedoel veel dingen ironischer dan ze misschien overkomen. En mocht ik als een serieuze tobber klinken: dat valt echt reuze mee, zei Martin laatst nog.

Ik zou de Annoesjka van vroeger aanraden een paar boeken te lezen, waaronder Stoppen met pleasen van Andrea Mathews, Brené Browns De kracht van kwetsbaarheid en Benjamin Hoffs The Tao of Pooh.  [Lees verder]

Geplaatst op

Wel of geen chocola vandaag

Het is inmiddels al middag. Ik begon de dag met allerlei goede voornemens, die ik me gisteravond deels had ingeprent. Alleen krijg ik nog geen schouderklopje van mezelf. Want ik heb om te beginnen geen ochtendyoga gedaan. Ik had weer eens een goed filmpje zien voorbijkomen en ik pakte voor het slapengaan als extra visueel geheugensteuntje mijn ene yogaboek uit de kast.

Alleen werkte dat dus niet. Het zit wel in mijn systeem om ’s ochtends uit te kijken naar koffie en daarna pak ik ook graag mijn mobieltje, maar yoga heeft het nog lang niet zover geschopt. Goed, boeiuh, zou ik kunnen denken als ik wat jonger was geweest.* [Lees verder]

Geplaatst op

Komt Klaas Vaak vanavond wel of niet langs?

Voor mijn gevoel heb ik jarenlang slecht geslapen. Dan heb ik het niet over een paar nachten achter elkaar te kort slapen of steevast doodmoe wakker worden door de wekker. Nee, slecht slapen in de zin dat het mijn functioneren en stemming negatief beïnvloedde. Toen ik het er laatst met iemand over had, wist ik tot mijn verbazing niet eens meer of het nou werkelijk wel écht zo lang had geduurd. Had ik het niet zwaar overschat omdat het voor mij een trauma is geworden? Dat woord ’trauma’ gebruik ik overigens niet licht. Hoe dan ook vermoed ik dat slapen voor mij altijd een teer punt zal blijven en dat ik de angst voor het wakker liggen nooit meer helemaal kwijtraak. [Lees verder]