Stookschaamte

Goed, dan nu toch maar eens echt met de billen bloot. Ik heb namelijk een behoorlijke afwijking, te weten: de kamerthermostaat staat op een stand die bij de meeste mensen alleen ’s nachts acceptabel zou zijn.

Mijn broer bouwde in zijn studentenkamer in de winter een soort tent om zijn kachel heen en hanteert ook tegenwoordig voor zijn gezin een zeer eh… strikt stookbeleid. Mijn oudste zus kan haar stekels enorm opzetten wanneer de verwarming bij haar eigen bedrijf door anderen te hoog wordt gezet. Bij mijn andere zus is het thuis altijd heerlijk warm. Dus tja, zoals ik al schreef: ik heb een behoorlijke afwijking en de vraag of mijn genen of opvoeding daar nu wel of niet debet aan zijn, is voor Martin (die uit de vorige post) als hij in Nederland is wat minder belangrijk dan de aanwezigheid van fleecedekentjes. [Lees verder]

Corona-etiquette

Marktplein in Autun

Het voelt toch wat raar om hier niet ook iets te zeggen over corona nu zelfs ik meer aan huis gekluisterd ben dan normaal. Ik kan het originele plaatje vanwege copyright niet posten, maar deze tekst staat op dit moment bij mijn Whatsapp-account:

When you find out your daily lifestyle is actually called quarantaine.

De situatie waarin we ons nu bevinden ervaar ik als een onwerkelijke droom, en toch ben ik (verdacht?) rustig. Toen ik zo’n drie weken geleden aan dit stukje begon, schreef ik dit:

Het advies van deskundigen luidt al een tijdje: was je handen goed, hoest in je elleboog en schud geen handen. [Lees verder]

De stille kat neemt het woord

vulpen schrijven blog

We leven in een tijd van overvloed. Bij de gemiddelde supermarkt liggen vijftig soorten repen chocola en in Michel Houellebecqs laatste boek Serotonine worden veertien soorten hummus opgevoerd. Wat mij betreft kan er van die twee dingen niet snel te veel zijn, hoewel ik er ook keuzestress van krijg. Alleen kan de mens niet goed omgaan met overvloed. Bij een zak chips of M&M’s zorgen de suiker, het zout en de bite ervoor dat je blijft dooreten, maar dan komt ons reptielenbrein ook nog eens om de hoek kijken. Dat is het oudste deel van onze hersenen, dat in de oertijd is gevormd en erop gericht is te pakken wat je pakken kunt. [Lees verder]