Tag: woordenschat

Geplaatst op

Zonder titel

(Ik vind het vreselijk als ik in een museum zie dat een schilderij geen titel heeft – wonderlijke afwijking?)


Ik ben aan het uithijgen van de deadline voor Dolly Aldertons nieuwe boek en wilde al maanden iets nieuws schrijven omdat ik het vorige stukje niet meer boven aan wil hebben staan. Laatst contacteerde een collega die ik niet kende me via de site en ik vergeet soms dat mensen dan misschien wel een heel raar beeld van me krijgen. (Maar goed, who cares*.)

Over deze foto van Martin had ik het laatst weer met hem. Ik vind wazige foto’s bijna nooit mooi. [Lees verder]

Geplaatst op

Luisteren i.p.v. lezen (oftewel: De zomer van het oogprobleem)

Schrijven is een vak. Uitstellen ook. In het tweede ben ik duidelijk beter dan het eerste. Ik ga dit stukje nu eindelijk weer eens afschrijven omdat het al maanden op mijn to-dolijstje* staat. Ik heb WordPress al een stuk of tien keer geopend en dan ging ik weer iets anders doen of dan kwam er iets tussen, en dan was de dag alweer voorbij. (En ja, dat ging ook zo voordat ik weer een grote boekvertaling op mijn bureau had liggen.) Ik wilde het stukje eigenlijk ook dicteren omdat ik bijna de hele zomer met een naar oogprobleem zat. (Iets weten over glasvochtloslating? [Lees verder]

Geplaatst op

Achterstallig onderhoud

Ik heb weer veels te lang niets geschreven. En het is niet alsof ik nooit iets doe of bedenk. Maar het dan ook nog geordend opschrijven, hè. En vooral toch ook wel een beetje thematisch. Omdat ik maar weer eens mild en compassievol het nieuwe jaar in ga, nu eens gewoon een totaal hak-op-de-tak-blogje met allemaal losse dingen die me de laatste tijd bezighielden of opvielen.

Allereerst had ik het met een van mijn psych-zussen over het mooie woord geluksdruk* uit een artikel in Psychologie Magazine. Het is niet nieuw – bekende Vlaamse psychiaters roepen het al veel langer – maar even een korte samenvatting. [Lees verder]

Geplaatst op

(Upstate) New York

Yes, another blog post in English! Because it’s about the US and because I just kind of like, felt like it. (Americans still use ‘like’ a lot!) The long silence here partly has to do with the eighth book by Simon Beckett I translated, for which I had a bit of a tight deadline, but mostly with the war in Ukraine. It felt stupid to be writing about petty navel-gazing issues when all that was going on. And yes, unfortunately it’s still going on. But then we even went to the U.S., a trip we planned in October 2021, to combine Martin’s research with pleasure. [Lees verder]

Geplaatst op

Mondkapjesland of blotesnoetenland

Voor de taalliefhebbers verwijs ik meteen even naar deze pagina, waar ik bovenstaande woorden las.

Ik begon weken geleden in de Bourgogne aan een blogstukje over de lange internationale treinreis en mijn ervaringen en indruk van dat verplichte mondkapje in verschillende landen. Bij thuiskomst in Nederland viel ik meteen met mijn neus in de boter, want het was nu eens niet Zwarte Piet maar (merkwaardig genoeg?) juist dit lapje stof dat hier tot een tweedeling leidt. De deskundigen, inclusief de zestien miljoen tot virologen omgeschoolde bondscoachen die ons land tegenwoordig telt, buitelen over elkaar heen over het al dan niet wetenschappelijke bewijs dat het dragen van mondkapjes besmettingen voorkomt. [Lees verder]

Geplaatst op

Uitersten

Eigenlijk wilde ik alleen het begin van dit stuk schrijven. Maar omdat het tweede deel nu overheerst, en omdat ik niet doe aan het blije kijk-mij-eens-gelukkig-zijn-imago van mensen op sociale media, ditmaal een blogstukje over uitersten.

Hoogtepunt

We zijn vorige week maandag getrouwd! Gratis en voor niks op maandagochtend. Met twee lieve getuigen (twee psychologen ook nog eens – toeval?) en een ambtenaar van de burgerlijke stand die de tien minuten ruim overschreed en er echt iets van maakte.

Martin was zondag zonder enig probleem twee officieel nog gesloten grenzen gepasseerd in zijn huurauto, had zijn oude vader in Middelburg onderweg even opgevrolijkt en kwam ’s avonds naar mij toe. [Lees verder]

Geplaatst op

Wel of geen chocola vandaag

Het is inmiddels al middag. Ik begon de dag met allerlei goede voornemens, die ik me gisteravond deels had ingeprent. Alleen krijg ik nog geen schouderklopje van mezelf. Want ik heb om te beginnen geen ochtendyoga gedaan. Ik had weer eens een goed filmpje zien voorbijkomen en ik pakte voor het slapengaan als extra visueel geheugensteuntje mijn ene yogaboek uit de kast.

Alleen werkte dat dus niet. Het zit wel in mijn systeem om ’s ochtends uit te kijken naar koffie en daarna pak ik ook graag mijn mobieltje, maar yoga heeft het nog lang niet zover geschopt. Goed, boeiuh, zou ik kunnen denken als ik wat jonger was geweest.* [Lees verder]

Geplaatst op

Corona faits divers

Zoals ik hier al eerder schreef, was ik aan het begin van dit hele gebeuren niet van het kamp ‘het is maar een griepje’. Nu, ruim anderhalve maand later, erger ik me steeds meer aan de berichten over de drukke winkelstraten en zie ik met lede ogen aan dat buurtgenoten hun normale leven weer lijken te hebben opgepakt – en dan heb ik het niet eens zozeer over de schuurmachines op zondagochtend. In mijn wijk zijn meerdere grote bouwprojecten en ik heb deze week op het punt gestaan de gemeente te vragen onderzoek te doen naar coronabesmettingen onder bouwvakkers. Ze houden geen afstand, kunnen niet erg vaak hun handen wassen en er werken zo te zien ook best wat mannen uit een risicogroep tussen. [Lees verder]

Geplaatst op

Meisjes houden van bloemen

Ik was vroeger een bloemenmeisje. Op vakanties in Friesland liep ik met een plantengids rond, ik droogde bloemen in speciaal daarvoor bestemde schetsboeken met vloeipapier en maakte na school bloemenheksensoep met vriendinnetjes. Ik had plakboeken van Jacq P. Thijsse en bladerde eindeloos door de mooi geïllustreerde Flower Fairies-boekjes van Cicely Mary Baker. (Sorry dat het nu misschien klinkt alsof ik vóór de Tweede Wereldoorlog ben opgegroeid.) Toen ik laatst onder de douche over dit blogstukje stond na te denken kwamen de beelden van Holly Hobbie en Sarah Kay opeens ook weer terug. (Ik was trouwens meer een Holly- dan een Sarah-meisje; geen idee waarom.) [Lees verder]

Geplaatst op

De Vrekkenkrant – consuminderen avant la lettre

Misschien kennen mensen van mijn leeftijd de Vrekkenkrant, vakblad voor de spaarzame kant van Nederland. Het kan ook toeval zijn dat ik daar begin jaren negentig als student mee in aanraking kwam. Sociale mediakanalen bestonden destijds natuurlijk nog niet, maar in mijn herinnering was het een spraakmakende publicatie waar lacherig over werd gedaan. Toen ik vorig voorjaar bedacht dat ik misschien iets over minimalisme wilde schrijven en zag dat NRC de twee oprichters had geïnterviewd, klikte ik dan ook meteen op de link ‘Geld overhouden geeft iedereen een kick’.

Voor wie benieuwd is of zich afvraagt waar ik het in hemelsnaam over heb, lees indien mogelijk (i.v.m. [Lees verder]